गूढ

पिवळ  उन्हं  पिवळी फुलं
सभोवार पसरली आहेत ,
एकाला झेलत एकाशी खेळत ...

प्रत्येक कृतीला संदर्भ आहे
निर्माण झालेल्या वलयांचा ,
जी माझ्यातूनच निघतात नि
माझ्यातच संपतात ...

उन्हं शक्ती देतंय नि फुलं स्फूर्ती देताय
तोंड द्यायला प्रत्येक क्षणाला ,
दिशा देताय प्रत्येक घटनेतला
आनंद उपभोगायला ...

मनाची गुंतागुंत अधिक गहिरी होतेय
त्याची उकल या हातांत नाही,
कुठून तरी अभिमन्यू डोकावतोय
पण, त्याचीही हतबलता बघवत नाही ...

कुठून तरी बारीकशी तिरीप येते
आत्मानंद अचानक समाधानी होतो ,
अज्ञाताच्या हाती हात देताना
अचानक शंकेचे समाधान होते ...

कानावर कर्कश गोष्टी आदळतात

ऊठ, पळ, आकाशाला कवेत घेऊन बघ
आत्मा जागृत करून मनःचक्षु उघड

सगळं  तुला जवळच दिसेल
हवे ते अधाशाप्रमाणे चाखून बघ,
डोळे उघड नि आयुष्याकडे डोळसपणे बघ
नक्की जग तुझ्या कवेत असेल ...
 
-प्राची(धुंद फुलपाखरू)
२३/०९/२००६