आभास

झाकोळलेले नभ सारे 
कोंदट श्वास विसरून जा ,
गत आयुष्याच्या कोंदणातला
कटू आभास विसरून जा ...

मोकळे झाले क्षितीज पुढती
वाऱ्यासव तया कुशीत घे ,
विसरून सारे रुसवे फुगवे
मुक्त चांदणी खुशीत ये ..

भिजले ते प्रेमाचे अंकुर
टिपूस अळवाचे झेलून घे ,
मनस्वी कळ्यांचे स्वर्ग
हलकेच ओंजळीत फुलून दे ...

खुलले फुलले दर्प क्षणांचे
अंगावरती क्षणिक लाजून ,
तू हि भुलली धुंद मोहिनी
नववधू सम मनात सजून ...